Bir insanın, kendisini avutmadan, kandırmadan kendi bilincinin eleştirisini yapabilmesinin, kendi bilincinin üzerine dönebilmesinin yolu nedir? Bunu dialogos’tan başka hiçbir yöntem çözemez. Dialogos, iki bilinç arasındaki konuşma (ya da yazışma) demektir. Eğer bilincimizi başka bir bilince, hele hele daha yetkin bir bilince açmıyorsak, bilinçlerarasılık kurmuyorsak, kendi üzerine dönen düşünmeyi yapma olanağına sahip değiliz. Kendi bilincimizin üzerine dönebilmemiz için dilimizi ortaklaşalığa, bilinçlerarasılığa koymamız gerekir. Bilincimizi diğer bilinçlerle ilişkide ele almazsak monologos olur. Peki, bilincimizi diğer bilinçlere açmak dediğimiz dialogos’a girebilmek için bizi durduran nedir? Özgüven yoksunluğudur. Anadolu’daki aşure kazanı diye söylemeye çalıştığımız genelde bir sembol olarak budur. Orada bir bağdaşma vardır; bu bağdaşma kavramını özellikle vurguluyorum ve evrenselleştirmemiz gerektiğini düşünüyorum. [...]